Zeeuws woordenboek

de faerbank(e) de weegbrug: Z.B. (Ktg.); N.B. (Col.); T. (Tln.; Anl.); Phi.; Z.V.W. (Rtc.); G.; Ofl. (Mdh.; Smd.; Azn.); ook: 't faerbank'uusje: Mdh.; Smd.
Zie:
beschulekot.

fagootje (figootje) takkenbos: zeld.; geg. d. Z.B. (Ktg.); fagaoltje: takkenbos v. meidoornhout: Bsl.; meest in te samenstelling: dôôrnefigootje zie
dôôrnefigootje.

fakkel flard; lor; vod: Z.eil.; G. (Gdr.); Ofl. (Mdh.); 't Is wat te zeien mé-tie guus gister kwam 'Eine van schôôle mé 'n grôôt gat in z'n knie en z'n broek zag d'r uut! de fakkels 'oengen d'r bie: Grij.; Ie vlie:gt mie de fakkels wig: hij heeft maar oude versleten kleren aan: Ktg.; Gé m'is 'n fakkel om de vule boe:l 'n bitje op te rêê¶n: Kod.
Zie:
fladders;
flèren;
fraoie;
lorre;
vlagge.
2. scheldnm. luie zatte fakkel: W. (Njoos.; Amd.; Srk.; Grij.; Dob.; Wkp.); Z.B. (Ndp.; Wmd.; Kn.); Sch.-D. (Kwv.; Ng.; Bwh.; No.; Bns.; Ow.); G.; Ofl. (Mdh.); vooral luie fakkel: Srk.; Mlk.; Wkp.; ook 'n verachtelik fakkel: een onnozele hals: Mdh.
Uitdr.: van de fakkel geven: zijn best doen: L.v.Ax. (Nz.; Ax.).

fakkele(n) zich haasten snellen: zeld.; alleen geg. d. G. (Gdr.).
Zie:
poage(n).