Zeeuws woordenboek

naegae(n) nao(r)gao(n) (zijn zaken) nagaan behartigen.
Zie:
naorgaon.

naegel naogel nagel m.m. Alg. Aant.: beh. voor nagel v. vinger of teen ook voor draadnagel en kruidnagel gebr.; bw. uitdr. over de naegel: boven de raming: G.
Uitdr.: Hin nìhels èn om je hat te krauw'n: doodarm zijn: geg. d. Kn. In verband m. de bet. kruidnagel de bloemennamen: 1. naegels: hyacinten: geg. d. W. (Njoos.; Srk.; Ok.); Z.B. (Kpl.).
Zie:
krunaegel
naegelblomme.
2. naegels: seringen (Syringa vulg.): geg. d. Ofl. (Mdh.; Smd.); de struik heet naegelbôôm: Z.B. (Wmd.; Rll.); Ofl. (a. bov.); naegeltakken: seringentakken geg. d. T. (Tln.; Anl.); D. (Ow.); gewoner: krunaegels (-naogels) enz. zie
krunaegel.
Aant.: voor naogel: navel zie:
naebel.

naegelblomme 1. anjer grasanjer (Dianthus plumaris caryophilus); W. (Srk.); Sch.-D. (Kwv.; Rns.; Ng.; Bns.) Ofl. (Mdh.); naegelblome. G.
Zie:
kernoffel
stoffelie:re.
2. hyacint: geg. d. Sch. (Ng.; Srd.).
Zie:
krunaegel
naegels.

naegelgruus krunaegelgruus gestampte kruidnagels: W. (Njoos.); Z.B. (Wolf.; Ier.); Phi.; Sch. (Ng.); m.m. Z.V.W.(Rtc.); G. (Gdr.).