Term | Betekenis |
---|---|
vast(h)ouwer |
vast(h)ouwer 1. stijfkop: W. (Ok.; Grij.); Z.B. (Hkz.; Hdk.; Ovz.; Hrh.); Sch.-D. (Dsr.; Serk.; Nwk.; Bns.); Z.V.W. (Bks.; Cz.); G. (Gdr.); Ofl. (Mdh.; Smd.; Dl.).
|
vastwelle | vastwelle(n) 'n pael(e) paole): door het ingieten van water en zand een paal i. e. gegraven kuil vastzetten: W. (Aag.; Wkp.); Z.B. (Bzl.; ler.); N.B. (Wsk.); Sch.-D. (Dsr.; Serk.; Rns.; Otl.; Bns.); Z.V.W. (Bks.; Cz.; Rtc.); G. (Gdr.); Ofl. (Azn.); Die paele peole za(l) z'n eige(n) wè(l) vastwelle(n): vast gaan staan in het natte zand; geg. door Hkz.; Ier.; Srd.; No.; Dsr.; Sjl.; Nwk.; Bns.; Cz.; Rtc.; Gdr.; Azn. |
vat |
vat (de): houvast in 't bijz. als landbouwterm het zich vastzetten wortelschieten: W. (Vre.; Vwp.; Ok.); Z.B. (Kpl.; Kn.); T.; Sch.-D.; G.; Ofl.; vat è(n) kriege(n) m.m. a. bov.; an (in) de vat komme weze(n): geg. d. Kpl. Mtd. Anl.; Svn.; Scherp.; Zn.; Ng.; Ow.; Nwk.; Bns.; Gdr.; Mdh.; Smd.
|
vatte |
vatte(n) (onpers.): 't fatte(n) mit vooral 't gevat (h)e mit: het treffen het getroffen hebben met: m.m. Sch. (Kwv.; Serk.); G. (Gdr.); Ofl. (Dl.); Joele hei't evat mir't wêêr vandaege: Gdr.; 'Ei je 't nogà evat mit de nie:uwe knecht?: Kwv.; ook 't Wèrk wil vandaege niet vatte: lukken opschieten: Mdh.
|