aes; (aos) 1. aas: Alg.
Aant. Bij de beugvisserij (zie ald.) bestond 't aes uit vaten sardien en gezouten koeilever. Als de sardien te duur was ging men met 'n kuulnette op 't Haringvliet aas vangen (staeke(n)).
Ook makrêêl diende tot aas. T. 1 en T. 26 27.
2. bij uitbr.: portie deel; in uitdr. als: Ie zà z'n aos wel kriegen: hij zal wel zorgen dat hij z'n deel portie krijgt: Z.V.W. (Atm.); L.v.Ax. (Ax.; Hok.); m.m. L.v.H. (Lam.; Gra.; Ksz.); Hlt.; Hie zal z'n aes wel zoeke: hij zal zich wel redden: Ogp.
3. Inzet b. h. spel: 'k è m'n aos: ik heb mijn inzet terug: W. (Mdb.; Vs.; Osb.); Z.V.W. (Obg.); Uitspr. m'n os: Srk.; Ok.; Grij.; Dob.; m'n aes: Wmd.; Bh.; Mdh.
Aant. Osb. vooral b.h. knikkeren.
Zie:
êêste
kost
zaed.
2. aes ('t) 'arend' deel v. e. mes of ander metalen voorwerp waarmee dit in de steel is bevestigd: Ofl. (Ogp.).
Zie:
aerel.
3. aes ('t) van het bêên knieholte1): W. (Mlk.; Srk.); Z.B. (Ndp.; Hkz.; Ktk.; Ktg.; Wde.; Ier.; Kb.); Sch.-D. (Ng.; Bwh.); G. (Gdr.); Ofl. (Mdh.; Ogp.).
1) misschien aers: achterdeel?
aes (d') aars achterste.
Zie:
aers.