ebbe

ebbe eb Alg. doch zie:
lêêg(e)
Uitdr.: Hie kom(t) van ebbe: hij komt te laat: N.B. (Kam.); T. (Tln.); Sch.-D. (Zr.; Bns.); over d'ebbe: Bh.; van ebbemeutje: Dl.
't Is van ebbe(n): het water gaat af er loopt ebstroom: Z.B. (ler.); N.B. (Kam.; Col.); T. (Scherp.; Ovm.); Sch.-D. (Bh.; Bns.); Z.V.W. (Bks.); L.v.Ax. (Hok.); G.; Ofl. (Mdh.; Odt.; Azn.); 't Gae fan ebbe(n): m.m. W. (omg. Mdb.; Osb.); Z.B. (Ier.); N.B. (Kam.; Col.); T. (Scherp.); D. (Bns.); L.v.Ax. (Hok.); G. (Odp.); Ofl. (Mdh.; Smd.); le voe:r van ebbe mee: met de ebstroom mee: Ovm.; overdracht.: 't ls frêêt as't van ebbe gaet: het is erg als je van je armoe nog wat moet afgeven: omg. Mdb.
Schippersterm: van d'ebbe: bij eb bv. Me laogen van t'ebbe vôôr anker: Bks.