faoi

faoi 1. niet tierig zonder levenskracht: Sch.; G. (Odp.). 'n faoi kind: een kind dat weinig levensvatbaarheid heeft.
2. suf lusteloos onhandig: Rns.; Gdr. Dà's zôô'n faoie vent 'k begriepe nie wat Joke d'r in ezie heit: Gdr.
3. dwaas onnozel: faoie schrêêuwen: Bh.; faoie zetten: flauwe gezegdens flauwe moppen: Rns.