maetsmande

maets-(maots-)mande(-mange) 1) mand m. twee oren inhoud een kwart mud: m.m. W. (Amd.; Osb.); N.B. (Col.); T. (Tln.; Anl.; Po.); Phi.; Sch. (Elm.; Ng.); L.v.Ax.; L.v.H. (meer maotsmandje); mismange: Z.B.; N.B. (Wsk.).
Zie:
ballienksmande
kwartsmande;
stêênmande.
1) plaats. uitpr. -mande: zie
mande.