naedere

naedere(n) naoderen nadderen (z. aant.):1. naderen. dichterbij komen: m.m. Alg.; 't Is nog 'n stief ke(r)tie:rtje mè me naedere toch: Ndp.; Aant.: de vorm nadderen nst. naoderen: Z.V.W. en O.
Overdracht. gebr. van werk dat bijna af is dat goed opschiet: m.m. a. bov. bv.: Me zù vandaehe nog nie klaer è mé plakken (behangen) mè me naedere toch ('t naedert toch): Col.; opschieten kom-af maken geg. d. W. Dank is vaoder dan kumme naedere: ...dan kunnen we aan het werk: Aag.
In bz. bet. naar het H. Avondmaal gaan: Ie is de taefel (taofel) genaederd genaoderd geg. d. W. (Njoos.); Z.V.W. (Rtc.; Bvt.). Zie:
naekene(n).
2. naasten stelen inpikken geg. d. Z.V.W. (Bvt.) benaedere(n): Njoos. M'n gommetje is wêêr op de lôôp Fons èje gie 't genaoderd?: Bvt.