padje

padje 1. paadje voetpad.
Zie
pad.
2. scheiding in 't haar: W. (omg. Mdb.; Vre; Amd.; Ok.; Grij.; Aag.; Wkp.); Z.B. (Wolf.; Kpl.; Ier.; Wmd.); N.B. (Kg.); T. (Scherp.); Sch.-D. (Zr.; Kwv.; Ekz.; Bh.; Bwh.; Bns.); L.v.Ax. (Ax.; Hok.); As de kleine meissen nog in dracht goenge ao z'n padje in d'r 'aer: Aag. Aant.: meer verspreid is luzepadje (als A.N.).
Zie:
naed;
rêê;
spleetje;
strepe.