zaeke

zaeke zaoke (in uitdr. weinig gangbaar in A.N.): ergens 'n zaeke enz. van maeke(n) maoken: zwaarwichtig opnemen meestal m. e. ontkenning: geg. d. omg. Mdb.; Vwp.; Ok.; Dob.; Hkz.; Ovz.; Kpl.; Kn.; Kb.; Mtd.; Serk.; Obg.; Gdr.; Mdh.; Smd.; Maek de toch nie sôô'n zaeke van: neem dat niet zo zwaar op Hkz.; Hie maekt overal 'n zaeke van; neemt alles even gewichtig op: Gdr.; Me zulle over 'n paer centen gêên zaeke maeke: Mtd.; Z'è(n) ruzie om kleine zaeke: om e. geringe oorzaak om niets: opg. Z.B. (Stek.); thans nog bev. Grij.; Hkz.; Kpl.; Serk.
'n zaekje zaokje: meevaller: geg. d. Ok.; Grij.; Mtd.; Zr.; Dsr.; Serk.; Ow.; Bns.; Gdr.; Mdh.; Smd.; Dà's 'n zeekje. dat Heine die erfenis ekrege heit: Gdr.; Is me dad-'n zaokje morgen gêên schole!: Obg. Verg. dieng(k).