Term | Betekenis |
---|---|
echel | een in de zomer bij hoge tem peraturen spontane op het land ont staande warreling van de wind waar door stof naar boven waait, geg. dr. Ksz. Loopen as 'n echel: instabiel, draaierig lopen: geg. dr. Klz. Zie: draoi windje, dwarrelwind, 'oosje, vrouwe, zeumervlaegje, nikkestaert. |
echt | in de uitdr.: mao nie echt: het tegengestelde wordt bedoeld: ZV. 'k En oek echt ontzag voo dien ouwen boer Dieleman, mao nie echt: ik heb er totaal geen ontzag voor: Zsg; Nwn: echtig. In ZB met het woord aarom( en uuto ): 'kè echt vee ontzag voo dien ouwen boer, mae van aarom( en uuto ).: ik heb er totaal geen ontzag voor. Zie: achterom. echtelijk, echt, in de uitdr.: dat is echte lijk waar: LvH. |
êêmes | eventjes, geg. d. Gs; Ier. A 'k mè êêmes de kans zien, gzn'k nz buten a 't zukken weer is: Ier. êêmer, emmer. Plaatselijke uitspraak voor heel ZB. Zie: immer. Vgl.: emer WZD221. |
êênig | eenzaam, in de uitdr.: da's daar 'n êênig weun'n: Nvt. |