Term | Betekenis |
---|---|
eutenei | |
eutepeuten | klungelen, W; ZB; NB (Col; Ks); T (Ovm); ZVW; LvA (Ax; Zsg). Aant.: er zijn tal van afwijkende vormen: eutebeute(n), geg. d. Osb; Rtm; Wsb; Nvt; Ax. Eutepeteuten geg.
|
ezel | in de uitdr.: van d'n ezel op d'n os motte(n) sprienge(n): (gehaast) nu eens hier dan weer daar moeten gaan wer ken: ZB (Han; Kwd); T (Svn); GOfl (Dl). Aant.: Vwp geeft van d'n bok op d'n ezel moete vlie:ge. Zie: 'eut; rief ken. A je 'n ezel an z'n gat krauwt, wor je mee 'n scheete beloond: het was te ver wachten dat je in dat geval stank voor dank zou krijgen: ZVW (Bks; CZ; Gde; Obg). |