Woordenboek supplement

Zoek in het woordenboek

Woordenboek(en)

Term Betekenis
fleuke

lett. flard, meest fleuken (fleu­ kens, fluken):

  1. kapotte kleren, lompen, W; ZB; NB

(Wsk); D (Bns); ZVW (Bks). In de uitdr.: ginfleuken anje lief 'èn: bijzon­ der schamel, armoedig gekleed  gaan (bij uitbr. erg arm zijn): geg. d. Kpl. Ook gebruikt als synoniem voor kle­ ren.; Éé, Jan doe's gauw je fleuken an: Hrh.

Zie: puuïg, mutig; 'oender; fluzig; slonze. Zie ookfleuke, WZD 238a.

  1. ouwe lap of doek, d. Ax; ZVW.
  2. morsige vrouw, geg. d.
flietertje

'n, flintertje, heel dun stukje, schilfertje, W (Ok; Dob); ZB; Sch (Rns);   ZVW  (Bvt);  LvA;  LvH.  Zie:

flientertje, WZD 238b.
flikkenlaoie

fluisteren, geg. d. Bns. Zie: flizzeke(n).

synoniem(en) - flikkenlaoien
flitse

flitse 'n, een mislukking, geg. d. Obg; Sls. Janna docht an z' ook 'oenders kon 'ouwen. Mao voo zà'n stadsmènse is da niks, vanzèlf. Da wier 'n flitse, da be­ gruup je wè, ee: Obg.