Term | Betekenis |
---|---|
kappe | bovendeel van een klomp, ZB; SchD; LvA. V g l : scheel WZD 825. |
kappe | in de uitdr.: 'k kappe omvarre van de slaepe: ik val om van de slaap: ZB; NB (Kam; Ks). Zie: soenkelen. |
Kaprijke | |
kar | in de uitdr.: ie stae, stao kort in de korre: hij is gauw aangebrand, hij is ongeduldig: ZB (Gs; Ha; Hkz; RU); |