in de uitdr.: een êêle rutte metut: een heel eind; een hele afstand: ZB (Ovz); T en Phi: een heel gedoe). Vgl.: rutte[; roete; rondoete. Zie: reute meteut 2.
ruin, ontmande hengst, ZB, in de uitdr.: A de snie:er 'ewist ei voe d'n 'ingst te snie:en, dan noeme dien ges neeën 'ingst, 'n ruun: Hrh..