Term | Betekenis |
---|---|
scheel |
scheef, in de uitdr.: 'n scheel 'óód: een scheef hoofd: SchD (Dsr). Vgl.: schèlf(etc.). |
schêêper | schaapherder, Dw/Ovz; Hrh. Zie: schaoper; 'erder; schaepwachter. |
schèèrtuug |
samenstel van dikke tou wen en katrollen om te hijsen, ZVW. Zie schêêre(n) (3) WZD826 |
scheet |