gêêre

hardlopen, geg. d. RIi. Aant.: vgl. iemand achter z'n gêêren zitten, achter de vodden zitten, WZD 262a. Zie:              gétte(n);            vlette(n);    bie:ze(n);

peze(n); potere(n); rieë(n); spettere(n); schêêre(n); stekkere(n);

spie:re(n); vetere(n).

• gêêre 'n,

1. schuin toelopend stuk land, in de uitdr.: ie ei 'n gêêre in z'n óógen: hij ploegt scheef: geg. d. Kam.

Een gêêre uutrieë(n): een wigvormig stuk land ploegen: geg. d. Bwh. Aant.: vgl. gêêren uutstrieke(n), WZD 262a. 2. een stuk metselwerk dat uit het lood is, Nz.