joos

bijnaam van de duivel, in de uitdr.: zo zwart as (j)oosje, (j)óösje, 'oesje: erg zwart: W (Kod; Rtm); ZB
(Bzl; Gpol; Ha; Kn; Ktg; Ril); NB (Col); T; SchD; GOfl (Ntg; Sah; Smd).
Aant.: voor pl. vormen ('oesje, 'oosje, 'öösje, 'oossie, hoosje, oosjepik, etc) zie joos, jóös, WZD 387a.
Ie is van (j)oosje, (j)öösje (etc.) deu(r)kropen: het is een gehaaide: geg. d. Gpol; Mtd; Po. Aant.: Gpol; Mtd
geven de uitdrukking ook zonder van: ie is (j)öösje deu(r)krope(n). Sis: van Jöösje prakkezêêr'n: iets uitspoken, in
de uitdr.: wa zitte hie dao noe wee van Jöösje te prakkezeer 'n, kwaojoeng 'n da je bint, gao liever j'n 'uuswèrk maok'n,
anders 'ei je wee 'n viere voo j'n algebrao. Zie: duvel; fellow; öör(e); steen