| 'tuun |
- in de uitdr.: dat véntje gieng nie nae schole, ie liep om 't tuuntje: hij spij belde: ZB (Gs); Phi; T (Tln). Zie: 'aege, 'aoge.
- volkstuintje, geg. d. Wdp. Vgl.: hof; 'oven;
- in de uitdr,: 't tuuntje van de buzeka chel: de metalen reling rondom het kookvlak van de sleekachel: ZVW
synoniem(en):
tuuntje
|
