wemelspil

iemand die niet stil kan zit­ ten, geg. d. Bgk. Zie: wemel'out (2); wemelaor; wemelkont; toppen' out; 'orrel; wipmedóóze; rufeltute; rome­ laer; remelteste. Vgl.: wemel'out (1); wemelspil zou expliciet verwijzen naar het aldaar beschreven tafelspelletje ( spil is lett. spel), doch in die bet. niet bev.